Fast fashion exploiteert cultureel erfgoed. Ontdek meer.

Ben je gefascineerd door prints, handgemaakte stukken of etnische kleding? Dan heb je je wellicht al eens afgevraagd wat de verhalen zijn achter deze unieke creaties. Wanneer merken ethisch handelen, erkennen ze niet alleen de ambachtslieden en hun vakmanschap, maar zorgen ze ook voor een eerlijke compensatie. Helaas komt het vaak voor dat fast fashion merken deze vakkennis exploiteren zonder de ware makers de erkenning en financiële vergoeding te geven die ze verdienen.

COSH! zet zich in voor de ondersteuning van duurzame merken die niet alleen zorg dragen voor het milieu, maar ook hun erfgoed en traditionele achtergronden respecteren. In dit artikel verkennen we hoe deze merken trouw blijven aan hun traditionele waarden terwijl ze de principes van slow fashion volgen. Onze milieubewuste ondernemers delen tevens hun ethische aanpak bij het integreren van traditionele vaardigheden in hun werk.

We bieden zowel aan consumenten als aan aspirant-ondernemers waardevol advies:

Exploitatie van cultureel erfgoed door de fast fashion industrie

Mode put inspiratie uit diverse bronnen, zoals kunst, literatuur, muziek en culturele tradities. Deze verschillende elementen vloeien samen tot wat we kennen als cultureel erfgoed.

De definitie van cultureel erfgoed, zoals beschreven door de Central European University, omvat zowel de tastbare aspecten van de nalatenschap van een groep of samenleving – zoals culturele artefacten – als de immateriële attributen die uit het verleden zijn overgeleverd. Heritage for Peace breidt deze definitie verder uit door het te beschouwen als de uitdrukking van de ontwikkelde levensstijlen van een gemeenschap. Dit omvat gewoonten, gebruiken, plaatsen, voorwerpen, artistieke uitdrukkingen en waarden die van generatie op generatie worden doorgegeven.

Cultureel erfgoed is diep verweven met de gemeenschappen en individuen die deze kennis en tradities voortbrengen. Helaas wordt deze band vaak verbroken in de mode-industrie, waarbij deze rijke kennis wordt uitgebuit zonder de erkenning. Deze exploitatie maakt de mensen die een bijdrage leveren en hun zorgen onzichtbaar, ondanks dat zij vaak kwetsbaar zijn vanwege hun geografische locatie, financiële situatie, etnische achtergrond en andere factoren.

De mode-industrie staat bekend om haar problematische geschiedenis om ambachtelijke kennis en ontwerpen toe te eigenen, zonder de gemeenschappen die deze creaties hebben voortgebracht te erkennen of te eren. Het is niet ongebruikelijk om accessoires te zien met stereotiepe Indiaanse patronen, Mexicaanse prints, sari-ontwerpen uit India, of Malinese prints, die vaak opduiken in zomermodecollecties. Deze unieke prints en ambachtelijke technieken worden vaak gedevalueerd en uitgebuit door ze te verkopen tegen lagere prijzen tijdens zomersolden of tegen exorbitante prijzen door luxe merken, zonder passende erkenning of compensatie voor de oorspronkelijke makers.

Recent heeft Mexico juridische stappen ondernomen tegen de modemerken Zara en Patowl, omdat ze traditionele elementen van het cultureel erfgoed van inheemse volkeren in hun collecties gebruikten. De Mexicaanse minister van Cultuur, Alejandra Frausto, beklemtoonde de ethische principes achter deze zaak. Het initiatief vestigt wereldwijd de aandacht op het belang van respect en erkenning en het beschermen van de rechten van inheemse volkeren, die historisch vaak onzichtbaar zijn geweest.

De recente gevallen met Zara, Patowl, en andere grote modehuizen zoals Isabel Marant, Mango, en Carolina Herrera tonen aan hoe de mode-industrie cultureel erfgoed exploiteert. Deze merken gebruiken traditionele prints van inheemse gemeenschappen, zoals de Mixteekse en Zapoteekse bevolking uit San Antonino Castillo Velasco , in hun producten zonder gepaste erkenning of respect voor de oorsprong. Dit benadrukt de neiging van de industrie om de artistieke en culturele bijdragen van inheemse groepen vaak over het hoofd te zien en uit te buiten. Volgens de Mexicaanse minister van Cultuur toont dit de onethische praktijken binnen de mode-industrie, waarbij inheemse en gemarginaliseerde groepen worden geëxploiteerd zonder significante gevolgen voor de merken.

De kloof overbruggen: Wereldwijde ongelijkheid in de mode-industrie aanpakken

Economische discrepantie

In de modewereld zijn we vaak getuige van een verontrustende trend waarbij cultureel erfgoed of culturele toe-eigening voornamelijk in één richting stroomt: van het globale Noorden naar het globale Zuiden. In deze dynamiek eigenen bedrijven uit het Noorden zich de traditionele kennis en expertise van gemeenschappen uit het Zuiden toe, passen deze aan voor massaproductie, en verkopen ze vervolgens tegen lage prijzen of juist tegen onredelijk hoge. Deze praktijk benadrukt de oneerlijke werking van internationale handel en ongelijke machtsverhouding in sector.

Wat oorspronkelijk een vakmanschap was, wordt nu overschaduwd door snelle, machinale productie, waardoor ambachtslieden moeite hebben om te concurreren op de markt. Deze ontwikkeling leidt tot een dubbele tegenslag voor deze gemeenschappen: ze missen niet alleen de eerlijke vergoeding voor hun werk, maar hun algehele levensstandaard verbetert ook niet. In plaats daarvan gaan de winsten afkomstig van hun cultureel erfgoed voornamelijk naar grote ondernemingen, waardoor de bestaande ongelijkheid verder wordt versterkt.

Een ethische aanpak zou inhouden dat de winst uit deze ambachtelijke producten terugkeert naar de makers en dat zij eerlijk worden beloond voor hun bijdragen. Veel fast fashion merken schieten echter tekort in deze verantwoordelijkheid, waarbij ze de ambachtsgemeenschappen niet adequaat compenseren. Dit illustreert de noodzaak van een ethischere en meer verantwoorde benadering binnen de mode-industrie om de rechten en inbreng van deze gemeenschappen te waarborgen.

Gebrek aan zichtbaarheid

Louis Vuitton verkoopt een keffiyeh voor $ 750 als symbool van de Palestijnse strijd en beweert tegelijkertijd neutraal te zijn over Israëlische kolonisatie. Etro heeft recentelijk Navajo-stijlen in hun collectie geïntegreerd. Dit toont hoe grote bedrijven vaak culturele objecten, tradities, en kunst overnemen, maar gelijktijdig de achterliggende problemen van deze gemeenschappen niet adresseren.

De mode-industrie wordt gedomineerd door luxe- en fast fashion merken, wiens omvangrijke marketingcampagnes vaak het werk van ambachtslieden en kleinere merken, die culturele tradities promoten, overschaduwen. Om ethisch te handelen, is het essentieel om eerlijke samenwerkingen aan te gaan met deze ambachtslieden en ontwerpers, wat niet alleen erkenning en zichtbaarheid geeft aan hun vakmanschap, maar ook bijdraagt aan een meer inclusieve en respectvolle industrie.

Helaas richten veel luxe- en fast fashion merken zich niet op de uitdagingen van deze gemeenschappen en exploiteren zij in plaats daarvan hun culturele symbolen voor winst. Dit gedrag benadrukt de noodzaak van meer verantwoordelijkheid en ethiek in de mode-industrie.

Verder worden deze gemeenschappen vaak uitgebuit vanwege hun gebrek aan erkenning en economische kwetsbaarheid. De situatie verslechtert als zij ongezien en financieel benadeeld blijven. Dit is vergelijkbaar met de uitdrukking uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap: “They want our rhythm, but not our blues,” wat wijst op het overnemen van aantrekkelijke culturele aspecten terwijl de bijbehorende strijd genegeerd wordt.

Cultureel erfgoed en Slow Fashion

Als ontwerper of merk vertegenwoordig je een slow fashion-benadering wanneer je handwerk of traditionele knowhow in je ontwerpen integreert, mits dit gepaard gaat met duurzaamheid en ethische productiepraktijken.

Unieke stukken van hoge kwaliteit

Merken die traditioneel vakmanschap omarmen, staan bekend om hun unieke, handgemaakte creaties. Slow fashion benadrukt een lokale aanpak, met een voorkeur voor fairtrade materialen en stoffen van hoge kwaliteit. Wanneer je bij dergelijke merken koopt, kun je topkwaliteit verwachten. Dit komt doordat zowel het ontwerp als het productieproces zorgvuldig worden uitgevoerd door bekwame lokale ambachtslieden, die de gereedschappen en technieken die zij gebruiken grondig beheersen.

Handgemaakte stukken binnen de slow fashion beweging gaan verder dan seizoensgebonden trends; ze zijn tijdloos en buitengewoon duurzaam, mede dankzij de zorgvuldige selectie van materialen. In tegenstelling tot fast fashion, dat vaak goedkopere materialen gebruikt voor meer winst, richt slow fashion zich op duurzame kwaliteit. Het doel is om producten aan te bieden die lang meegaan, waardoor een cultuur van frequente consumptie en verspilling wordt tegengegaan.

Samenwerken met vakmanschap: Een eerlijk partnership

Fast fashion is berucht voor de zware exploitatie van werknemers, met lange werkdagen, slechte arbeidsomstandigheden en lage lonen. Daartegenover staan ontwerpers en merken die hun culturele erfgoed integreren in hun werk; zij onderhouden vaak een nauwere relatie met hun gemeenschap en ambachtslieden, waarbij ze eerlijke lonen en veilige arbeidsomstandigheden bieden. Dit bevordert een cultuur van samenwerking en waardering, waarin het vakmanschap van de ambachtslieden centraal en geëerd wordt.

In tegenstelling tot fast fashion, geven deze merken een platform aan de verhalen en tradities van ambachtslieden, waardoor deze kunstenaars een gezicht en naam krijgen. Deze benadering stelt de ambachtslieden in staat om een levensonderhoud te verdienen met hun kunst.

Ondernemers in de slow fashion-sector worden aangemoedigd om hun producten lokaal te produceren. Deze aanpak ondersteunt niet alleen de lokale economieën, maar bevordert ook duurzaamheid en verantwoorde productiepraktijken.

In de slow fashion beweging is de productieketen bewust transparant gemaakt, wat de traditionele hiërarchie tussen makers, consumenten en producenten verandert. Deze transparantie bevordert een sterkere band tussen alle betrokken partijen en minimaliseert overbodige tussenstappen. Als resultaat ontwikkelen consumenten een diepere waardering voor zowel de culturele als materiële waarde van de producten die zij aanschaffen.

De gezamenlijke inzet van alle belanghebbenden is duidelijk – het creëren van een positieve impact op het milieu en de samenleving als geheel.

Produceren in kleine aantallen

Fast-fashion merken, zoals SHEIN dat dagelijks meer dan 8000 kledingstukken produceert, hebben een verwoestende impact op het milieu. Veel van deze kleding, vaak gemaakt van synthetische materialen zoals polyester, belandt na kort gebruik in fragiele natuurlijke omgevingen. Bovendien leggen deze modeartikelen vaak grote afstanden af, van straatcontainers in Europa naar landen in het Zuiden, zoals Ghana of Oeganda, wat hun milieueffect nog vergroot.

Aan de andere kant kunnen merken die samenwerken met ambachtslieden vanwege de aard van het vakmanschap niet dezelfde massale hoeveelheden produceren, aangezien elk stuk zorgvuldig met de hand wordt gemaakt. Dit respect voor het productietempo van de ambachtslieden biedt een belangrijk milieuvriendelijk voordeel, doordat het de verspillende overproductie minimaliseert en de belasting op natuurlijke hulpbronnen vermindert.

Door een klein merk binnen de slow fashion-beweging te steunen, draag je actief bij aan de promotie van langzame en duurzame productiepraktijken.

“Social Washing” als middel om cultureel erfgoed te exploiteren

In de afgelopen jaren is de interesse van consumenten in het productieproces van hun kleding aanzienlijk gegroeid. McKinsey merkt op dat 67% van de consumenten duurzame materialen als een belangrijke overweging ziet bij het maken van aankoopbeslissingen, en hecht 63% van hen veel waarde aan merken die duurzaamheid promoten. Om op deze trend in te spelen, profileren veel merken zichzelf snel als ‘eco-verantwoordelijk’ of ‘circulair’, om zo deze bewuste consumenten aan te trekken.

Het is echter cruciaal om waakzaam te blijven, aangezien sommige merken de traditionele knowhow exploiteren, terwijl ze beweren vrouwen uit armoede te helpen, of suggereren dat ambachtslieden afhankelijk zijn van hun tussenkomst om niet te verarmen. Dergelijke praktijken roepen ethische vraagstukken op en benadrukken het belang van het verifiëren van de authenticiteit van duurzaamheidsclaims van merken.

Veel ambachtslieden in ontwikkelingslanden leven vaak in armoede, maar dit rechtvaardigt niet dat ontwerpers of merken hun knowhow exploiteren voor een minimale vergoeding. Terwijl deze merken profiteren van aanzienlijke winsten en marketingvoordelen door het benadrukken van het sociale aspect, gebruiken ze vaak hun economische macht en zichtbaarheid om misbruik te maken van de onevenwichtige relatie, zich bewust van de heersende ongelijkheid. Soms proberen ze hun schuldgevoel te sussen met kleine donaties aan NGO’s. Dergelijke praktijken, bekend als social washing en white saviourism, zijn helaas wijdverbreid in de mode-industrie.

“Social washing” (soms ook “woke washing” genoemd) is een term die wordt gebruikt om bedrijven of merken te beschrijven die sociaal bewustzijn, verantwoordelijkheid of progressieve waarden uitdragen in hun marketing en branding, maar deze niet daadwerkelijk in hun bedrijfspraktijken toepassen. White saviourism, of “het blanke redderscomplex”, verwijst naar een mentaliteit waarbij voornamelijk westerse individuen of organisaties proberen ‘te helpen’ of ‘te redden’ in situaties die vaak gekoppeld zijn aan mensen in minder ontwikkelde landen, zonder een diep begrip van de lokale culturele, sociale en economische context. Deze benadering kan paternalistisch zijn en is vaak gebaseerd op het idee van superioriteit van de ‘helper’ ten opzichte van degenen die ‘geholpen’ worden. Hoewel de intenties soms goed kunnen zijn, negeert deze aanpak vaak de complexiteit van de situaties en kan het de lokale gemeenschappen meer kwaad dan goed doen.

Deze strategieën worden in de mode-industrie toegepast als middel om aan te sluiten bij de groeiende consumentenvraag naar sociale verantwoordelijkheid.

In werkelijkheid profiteren merken vaak van de knowhow en vaardigheden van ambachtslieden door hoogwaardige materialen te gebruiken, maar betalen tegelijkertijd lage lonen, wat leidt tot aanzienlijke winsten voor het bedrijf. In plaats van een echte samenwerking aan te gaan en lokale gemeenschappen te ondersteunen, domineren deze merken vaak de meeste aspecten van de productie, inclusief de vaststelling van de lonen, waardoor ambachtslieden nauwelijks kunnen rondkomen.

Wanneer je een merk wilt opbouwen rond traditionele knowhow zonder een bestaande relatie met de betreffende gemeenschap, is het essentieel om uitgebreid onderzoek te doen naar wat er al bestaat binnen die lokale context.

Cultureel erfgoed en ethiek

Het COSH! platform staat vol met merken en boetieks die gemeenschappen, hun erfgoed en hun omgeving ondersteunen. Ontdek deze ondernemers en hun tijdloze en unieke stukken.

Guave

Liefde voor batikken uit Amsterdam

Guave, een fair fashion merk gevestigd in Amsterdam, combineert een diepe passie voor Javaanse batik met een toewijding aan duurzaamheid en eerlijke productie. Hun bewondering voor Javaanse batikstoffen is duidelijk zichtbaar in de prachtige batikprints van hun collectie. Guave zet zich in voor ethische inkoop en werkt samen met kleine, onafhankelijke bedrijven in Indonesië.

Om waardevolle inzichten te krijgen in hun aanpak om cultureel erfgoed in hun merk op te nemen, hadden we de gelegenheid om de oprichters van Guave te interviewen.

Heeft het culturele erfgoed of de kunstnijverheid van je land je geïnspireerd om je merk te creëren? Zo ja, hoe?

We zijn beide geboren in Nederland met Indonesische roots aan vaders kant, voornamelijk uit Java.. Ongeveer tien jaar geleden onderzochten we onze familiegeschiedenis en de historische banden tussen Indonesië en Nederland. Deze reis om onze identiteit en het belang ervan te begrijpen, ging op een natuurlijke manier samen met onze passie voor textiel en mode.

Interessant genoeg bracht het lot ons samen toen we op de kunstacademie zaten, waar we Fashion Design studeerden. We ontdekten dat het uitdrukken en vormgeven van onze identiteit door middel van kleding diep in ons resoneerde, waardoor we de kunst van batik ontdekten. Toen we ons verder verdiepten in dit traditionele ambacht, werd batik de centrale focus en het verhaal van ons merk Guave.

Waarom is het belangrijk je cultureel erfgoed te beschermen?

Voor ons bij Guave is het uiterst belangrijk om het culturele erfgoed van batik te promoten, niet slechts als een ambacht, maar als een eeuwenoude traditie. Deze opmerkelijke kunstvorm werd in 2009 erkend als onderdeel van UNESCO’s immaterieel werelderfgoed, wat het tot een essentieel onderdeel van onze gezamenlijke menselijke geschiedenis maakt. Gedurende generaties hebben de inwoners van Java batik gebruikt om verhalen te vertellen en te communiceren via hun kleding. Het vertegenwoordigt verhalen en tradities die van moeder op dochter zijn overgedragen, liefdevol en met minutieuze aandacht gemaakt, lijn voor lijn en punt voor punt zorgvuldig vervaardigd.

Ons merk, Guave, is de verpersoonlijking van de essentie van batik – kleding die een fascinerend verhaal vertelt, zorgvuldig met de hand vervaardigd, dragend de nalatenschap van generaties. We geloven sterk dat authentiek vakmanschap samen moet gaan met duurzaamheid. Het maken van batik vergt tijd en toewijding, resulterend in een uniek en waardevol kunstwerk. In een wereld gedomineerd door fast fashion, blijft echte handgemaakte batik opvallen door zijn unieke karakter, in schril contrast met industrieel geprinte varianten. Dit maakt het voor ons mogelijk om uitsluitend authentieke handgemaakte batik te gebruiken in onze ontwerpen, terwijl we dit prachtige ambacht promoten en mensen aansporen om bewuste keuzes te maken. We streven ernaar om waardering te cultiveren voor de tijdloze ambachten die onze wereld al eeuwen verrijken.

Is bij de oprichting van jullie merk overwogen hoe grote bedrijven uit het Noorden cultureel erfgoed en vakmanschap kunnen uitbuiten?

Tijdens het creëren van ons merk zijn we uiterst voorzichtig geweest en hebben we talloze gesprekken gevoerd met mensen uit de mode- en batikindustrie. Onze kernwaarden draaien om eerlijke prijzen, ethische werkpraktijken en volledige transparantie in onze omgang met de mensen met wie we samenwerken. We geloven sterk in het belang van het vieren en promoten van het vakmanschap van batik, dus we onderhandelen niet over de prijzen die worden bepaald door de bekwame batikmakers met wie we samenwerken. We bemoeien ons ook niet met hun ontwerpen, omdat we hun expertise als ware kunstenaars erkennen.

Transparantie is een belangrijk element van onze aanpak. We communiceren openlijk met onze klanten en online volgers, delen de boeiende verhalen achter de batikcreaties en leggen de betekenis van de motieven uit. We willen een gevoel van verbondenheid en waardering creëren voor dit eeuwenoude ambacht. Door ons publiek te informeren over de waarde van deze stoffen en ze met respect te behandelen, hopen we het rijke erfgoed van batik in ere te houden en te zorgen voor een blijvende erfenis.

Kan je uitleggen hoe je project verband houdt met jouw cultuur en wat deze relatie voor jou betekent?

‘Slow down, be colourful and share the love of batik with us!’

Ontdek het Guave project

Indikon

Tijdloze Indiase textielaccessoires ethisch gemaakt met blokdruk techniek

Indikon is een merk dat in 2021 in Brussel werd gelanceerd door Radhika, een voormalige advocate van Indiase afkomst. Met haar merk wil Radhika de ziel van twee landen tot haar recht laten komen: het vakmanschap van haar thuisland en de esthetiek van het oude Griekenland.

Heeft uw culturele erfgoed u geïnspireerd om uw merk te creëren? Zo ja, waarom?

Ik wil cultureel erfgoed beschermen als een essentieel concept, niet alleen in de Indiase of Griekse cultuur, maar in alle culturen over de hele wereld. Helaas dreigt cultureel erfgoed te verdwijnen, omdat fast fashion merken het uitbuiten en er vluchtige trends van maken zonder rekening te houden met het behoud van hun diverse, rijke geschiedenis.

Wat is je relatie met vakmensen? Hoe zijn ze betrokken bij je merk?

Ik werk nauw samen met ambachtslieden om waardevol cultureel erfgoed te behouden en door te geven. Mijn merk, Indikon, is toegewijd aan het verdedigen en beschermen van deze ambachtslieden, met als doel hun rechten en levensonderhoud te waarborgen.

Ik kwam erachter dat deze ambachten voornamelijk door mannen werden uitgeoefend, wat me inspireerde om actief samen te werken met vrouwen en hen te ondersteunen. Om de positie van vrouwen te versterken en gendergelijkheid te bevorderen, werk ik samen met vrouwen-NGO’s die zich richten op onderwijs, empowerment en gezondheidszorg. Door deze samenwerkingen streven we ernaar om het leven van vrouwen positief te beïnvloeden en hun vooruitgang op verschillende maatschappelijke vlakken te ondersteunen.

Bij Indikon vind je in onze collectie een scala aan producten die geïnspireerd zijn door cultureel erfgoed. We bieden prachtige sjaals geïnspireerd op oude Griekse theaters, fraai bedrukte placemats voor een levendige eettafel en handbedrukte pyjama’s van biologisch katoen. Elk stuk is een eerbetoon aan de rijke geschiedenis die eraan ten grondslag ligt en ondersteunt de vakmensen en vrouwen die met hun vaardigheden en toewijding deze creaties tot leven wekken.

Ga naar Indikon

Maqu

Traditioneel Vakmanschap uit Peru ontmoet Moderne Duurzame Mode in Berlijn

Maqu is een modelabel, van oprichtster Marisa Fuentes Prado, dat klassieke en moderne stijlen combineert met het beschermen van de natuur en het bevorderen van eerlijke arbeidsomstandigheden.

In Peru heeft Maqu een hechte band opgebouwd met een familie die een kleine kudde alpaca’s grootbrengt. Alpaca’s maken al duizenden jaren deel uit van de Peruaanse cultuur en Maqu viert deze rijke geschiedenis door hun uitzonderlijke wol te verwerken in handgemaakte truien. De wolgaren worden vervaardigd met traditionele handspintechnieken en de truien handgebreid.

Dankzij een klein team en regelmatige bezoeken aan de Peruaanse partners van Maqu kan het merk eerlijke arbeidsomstandigheden garanderen.

Ontdek Maqu

JIWYA

Ambachtelijke Indische Tradities in stand houden voor duurzamere mode

JIWYA, gevestigd in Nashik, India, is meer dan een modemerk; het is een eerbetoon aan India’s rijke erfgoed en duurzame ethos. JIWYA is opgericht door twee vrienden die een diepe liefde voelen voor textieltradities en streven naar het behoud van oude ambachten en technieken.

Met een netwerk van meer dan 100 geschoolde ambachtslieden eert JIWYA het diverse culturele erfgoed van India. Elke ambachtsman, erkend om zijn meesterschap, draagt bij aan het streven van het merk naar authenticiteit. Door de voorkeur te geven aan natuurlijke materialen en authentieke ontwerpen, zorgt JIWYA ervoor dat traditioneel vakmanschap floreert in een moderne, duurzame context.

JIWYA omarmt regenkatoen en plantaardige kleurstoffen en zet zich bij elke stap in voor het gebruik van milieuvriendelijke praktijken. Door transparantie en zorgvuldige inkoop laat het merk de vaardige handen achter elke creatie zien en viert het de bijdragen van de ambachtslieden aan ethische mode.

In essentie staat JIWYA als een getuigenis van het blijvende erfgoed van Indisch vakmanschap, waar traditie en stijl in elk kledingstuk worden verweven.

Bezoek JIWYA

IMAIMAI

Een combinatie van bescheidenheid, diversiteit en empowerment

Geworteld in het culturele tapijt van Berlijn vind je ÏMAIMA. Meer dan alleen een modelabel staat ÏMAIMA voor een viering van bescheidenheid, diversiteit en empowerment. Aan de basis van hun filosofie ligt een toewijding aan vakmanschap en cultureel erfgoed. Elk kledingstuk vertelt een verhaal van nauwgezette kunstzinnigheid, met materialen die zorgvuldig worden gesourcet uit Jaipur, India. De visie van founder Bahhareh reikt verder dan mode en heeft als doel bij te dragen aan algemene empowerment en ecologisch verantwoord ondernemen in zijn community.

De reis van ÏMAIMA begon met een bewuste keuze voor een ethisch verantwoorde productie in India, waarbij eerlijke lonen, veilige werkomstandigheden en wederzijds respect voorop stonden. Ondanks de groei blijft het merk nauw verbonden met zijn ambachtslieden en koestert het een gevoel van gemeenschap en samenwerking. Bahhareh’s betrokkenheid bij de dagelijkse werkzaamheden zorgt ervoor dat de ethische waarden van het merk in elke productiefase worden nageleefd.

ÏMAIMA zet zich niet alleen in voor de werkplek, maar ondersteunt ook de professionele groei en het persoonlijke welzijn van de ambachtslieden, draagt bij aan de lokale economie en bevordert duurzame relaties binnen de gemeenschap. Door samen te werken met NGO’s zoals UMANG in Jaipur, blijft ÏMAIMA een positieve impact hebben op de empowerment van vrouwen, zowel voor consumenten als voor wie de kleding maakt.

Ontdek ÏMAIMA

JYOTI FAIR WORKS

Empowerment van vrouwen dankzij eerlijke mode

Jyoti Fair Works, gevestigd in Berlijn, overstijgt de traditionele modewinkel en biedt niet alleen prachtige kleding, maar ook een baken van hoop voor vrouwen in India. Jyoti Fair Works is opgericht door Jeanine, een gepassioneerde rechtenstudente gedreven door een verlangen naar sociale verandering, en is een bewijs van de transformerende kracht van ethischere mode.

Naast mode is Jyoti Fair Works een verhaal van empowerment. In samenwerking met drie naaiateliers in India, die verbonden zijn met door vrouwen geleide NGO’s, ondersteunt het merk rechtstreeks 40 vrouwen door hen een stabiel inkomen, toegang tot gezondheidszorg en mogelijkheden voor persoonlijke en professionele groei te bieden. Door eerlijke lonen en flexibele werktijden te bieden, stelt Jyoti Fair Works deze vrouwen in staat om hun families te onderhouden en tegelijkertijd hun dromen na te jagen.

Zoals Jeanine, de oprichtster, het treffend verwoordt: “We kunnen de textielindustrie misschien niet in ons eentje veranderen, maar we kunnen wel een positief voorbeeld zijn.” Met elk kledingstuk belichaamt Jyoti Fair Works het geloof dat mode een kracht voor het goede kan zijn, door vrouwen te empoweren en te inspireren tot verandering, één steek per keer.

Bezoek Jyoti Fair Works