28 oktober 2024
Verantwoorder shoppen voor kids? Ga dan naar Antwerpen!
- COSH! Leden Publiciteit
- Stadsgids
Tweedehands, vintage kleding is trending! Dat is duidelijk zichtbaar in het straatbeeld. De bekende tweedehands ketens Think Twice en Episode zijn dan ook razend populair bij jongeren. De winkels hebben een hip imago en er shoppen wordt gezien als een duurzame keuze. Maar is dat wel echt zo? Vroeg jij je ooit al af waar deze grote hoeveelheid vintage kleding vandaan komt en hoe komt deze in de winkelrekken terecht komt? COSH! ging op zoek naar antwoorden en probeert de bedrijfsstroom van deze tweedehands ketens zo goed mogelijk te verduidelijken.
Think Twice, de bekende kledingketen voor tweedehands kleding, heeft inmiddels tien winkels in België en werd in de pers recent geprezen als een toonaangevend voorbeeld van een lokale, circulaire economie wegens personeelsgroei. Dit doet onze wenkbrauwen fronsen. Het merk is namelijk eigendom van de Baltic Trading bv, een Belgische vennootschap die in 2007 opgericht werd door het Litouwse Humana People to People Baltic.
De publieke onderneming, Humana People to People Baltic is zelf één van de dochterondernemingen van Humana Second Hand Fundraising Projects, een Zwitserse holding, voorheen bekend als Public Institution Humana People to People Eastern Holding. De opbrengst van hun commerciële bedrijfsactiviteit wordt verdeeld door Humana Second Hand Fundraising Projects om duurzame globale ontwikkelingsprojecten financieel te steunen.
De ontwikkelingsprojecten in Afrika, Azië en Latijns Amerika die ze ondersteunen hebben betrekking op gemeenschapsontwikkeling, educatie, gezondheid en duurzame landbouw en milieuzorg. Naast de 519 winkels in Europa en de US heeft de humana groep ook 143 groothandel en retail winkels in Afrika en Belize.
De Humana groep is een wereldspeler op het vlak van tweedehands kleding. Hierdoor is het moeilijk blijft om inzicht te krijgen in de groepsstructuur en de geldstromen.
De sorteercentra van Humana kopen kleding op die verzameld werd door goede doelen organisaties. De kledij wordt daarna verkocht in de eigen tweedehandswinkels, en geëxporteerd naar Afrikaanse of Aziatische markten. Lage kwaliteitstextiel wordt verkocht voor recycling of wordt gebruikt als grondstof in een industrieel proces. Slechts 5% van hun gesorteerde tweedehands textiel eindigt als afval.
De holding heeft vestigingen in verschillende landen en publiceert gedetailleerde financiële rekeningen met heel wat toelichting over de projecten die met de inkomsten worden gesteund.
Met haar inkomsten (€ 8.992.939) betaalt de holding voor € 6.790.807 steun uit aan projecten. Haar financiële rapportering lijkt op dat vlak transparant en gedetailleerd per land. Het gaat ook om een aanzienlijk percentage als we rekening houden met € 2.064.277 aankoopkosten voor goederen en diensten. Van de totale verkoopsmarge wordt 97% effectief naar het buitenland doorgestort.
De transparantie van de financiële stromen houden echter op eens het geld in het buitenland toekomt. Of het geld effectief besteed wordt aan de ontwikkelingsprojecten is niet te achterhalen. Waar het geld, na aankomst bij de de projecten, naartoe stroomt roept ook bij journalismfund.eu vragen op. Volgens hen gaat slechts 13% van de inkomsten van Humana effectief naar de landen in ontwikkeling. De andere 87% blijft in Europa.
De relatie tussen deze Zwitserse holding van de groep en ‘The Federation for Associations connected to the International Humana People to People Movement’, een andere speler in de groep, blijft nog onduidelijk. De groep wordt ook gelinkt aan een internationaal financieel fraude onderzoek over de Tvind Teachers Group.
De Humana groep en daarmee ook Think Twice tweedehandsketen in België is dus een enorm ingewikkeld verhaal. Door het gebrek aan transparantie van de groep kunnen we bij COSH! dan ook niet met 100% zekerheid zeggen dat shoppen bij Think Twice een ethisch verantwoorde keuze is.
Episode is onderdeel van De Boer Group Holland, met verschillende winkels in België, Nederland en Frankrijk. De winkels van Episode hangen boordevol Levi’s broeken, sporttruien en nog veel meer. Waar de kleding vandaan komt is onduidelijk. We spraken met een voormalige werknemer om meer inzicht te krijgen in de volledige keten van Episode!
De Boer Group heeft eigen ophaaldiensten die hun eigen containers leegmaken (bijvoorbeeld Curitas), een eigen sorteercentrum (bijvoorbeeld Evadam) en de winkelketen Episode die onderdeel is van Tardis Vintage. Ze zijn met hun ophaaldiensten en sorteercentra actief in 3 landen: België, Nederland en Duitsland. Al getuigden de ex-medewerker én klanten dat de kleding van overal leek te komen. Soms quasi nieuw, mét ‘Made in China’ labels.
Uit wat de medewerkster ons vertelde kunnen we opmaken dat de prestatiedruk bij de verkopers in de keten bijzonder hoog ligt. “Minstens éénmaal per week wordt een volle vrachtwagen vol nieuwe kleding aangeleverd.” De kleding moest koste wat het kost in de winkel hangen, ook al was er helemaal geen plaats. Stockruimte was er niet. Nooit was de omzet hoog genoeg en de schuld werd altijd bij de werknemers gelegd, die ook zeer weinig info kregen over de keten en de herkomst van de goederen.
De werkomstandigheden in de winkels waren volgens haar ook zeker niet ideaal. Alle werknemers hadden het gevoel dat ze aan hun lot werden overgelaten en dat ze niet gehoord werden. De keten werkte blijkbaar enkel met contracten van bepaalde duur voor 6 maanden, die ze dan tweemaal zouden verlengen. Dan zat je carrière bij Episode er op.
“Het was alsof ze er vanuit gingen dat je er niet lang zou willen werken. Met klachten van werknemers gebeurde dan ook niet veel.” Met amper een kwartier pauze per dag en in de vorige locatie geen enkele andere plek om te lunchen dan het toilet, is het vreemd om te bedenken hoeveel mensen er zo graag willen werken.
Vanuit het hoofdkantoor in Amsterdam werden de werknemers blijkbaar zeer sterk gecontroleerd. “Ik stond een half uur achter de toog om mails te beantwoorden en werd gebeld vanuit Amsterdam met de vraag wat ik zo lang achter de toog aan het doen was” vertelde de vroegere werknemer. Ook was er elke week iemand die langskwam voor een controle, zeer weinig vertrouwen dus in de lokale shop managers.
1. Kleding wordt gedumpt in een van de containers van de inzamelbedrijven:
2. Gaat dan naar een van de sorteerbedrijven:
3. Nasortering: Tardis Vintage B.V. koopt textiel in dat gesorteerd werd bij de andere sorteerbedrijven van de Boer Group en sorteert zelf in Rotterdam. De kleding wordt vervolgens verkocht via de webshop, aan groothandelaren of in de eigen vintage winkels (episode).
4. Kleding komt bij Episode terecht
Ook Melting Pot Kilo vroegen we naar hun toeleveringsketen. Hier opnieuw een gebrek aan transparantie zelfs naar de verantwoordelijke van de winkel toe. We kregen geen inzicht in de weg die de kleding aflegt voor deze in de rekken belandt.
We hopen dat deze blogpost wat duidelijkheid bracht in de toeleveringsketens van de grote tweedehands winkels in België. Ook bij tweedehands winkels is het ethische en transparante aspect niet altijd een makkelijk verhaal. Daarom zetten we bij COSH! graag lokale tweedehands winkels in de kijker waar je met een gerust hart kunt gaan shoppen!
Koop bij lokale handelaren die werken op consignatie of zelf stuk voor stuk op zoek gaan naar de leukste tweedehands stuks. Zo ben je zeker waar jouw tweedehands kleding vandaan komt want nee niet alle tweedehands winkels zijn ethisch of werken transparant! Bovendien blijft het geld in de lokale economie, betaald het bedrijf hier belastingen én draagt de zelfstandige handelaar zo zijn steentje bij aan ons sociaal stelsel in België.
De voordelen van tweedehands shoppen
Waar doneer je best jouw tweedehands kleding?
Hoe werkt recyclage van kleding?
De problematiek van textielafval