19 maart 2024
De dorst naar verandering: De mode industrie sturen naar duurzamer watergebruik
- UPV
- Chemicaliën
Net uitgebracht: Het nieuwste IPCC Synthesis Report geeft een laatste waarschuwing. De term “opwarming van de aarde” is een understatement. Onze planeet raakt sneller oververhit dan wij ons kunnen aanpassen. Regeringen kunnen niet langer uitstellen of bijsturen zonder een leefbare toekomst voor iedereen op het spel te zetten. Het goede nieuws? We hebben een gids, de instrumenten en de middelen om een dreigende catastrofe te voorkomen.
Natuurrampen zijn niet langer zeldzaam.
Het afgelopen jaar was een mijlpaal op het gebied van natuurrampen. Hele dorpen in Bangladesh, Pakistan en Californië werden weggevaagd door stortregens en overstromingen. Bosbranden verwoestten miljoenen hectaren en huizen in Griekenland en Spanje. Droogtes veroorzaken levensbedreigende watertekorten, waarbij de oogsten in de Hoorn van Afrika, Italië en de VS instorten.
Italië wordt geconfronteerd met de ergste droogte in 70 jaar en de meren en rivieren staan op een historisch laag peil. Ondertussen vluchten miljoenen mensen voor de snel toenemende woestijnvorming in de Hoorn van Afrika. Voor het eerst in de geschiedenis waren de Alpen sneeuwvrij op het hoogtepunt van het skiseizoen. Het klimaat verandert met een ongekend tempo.
Klimaatrechtvaardigheid.
Over de hele wereld hebben honderden wetenschappers de afgelopen acht jaar samengewerkt aan het opstellen van wat de bijbel van elke regering zou moeten zijn om grootschalige catastrofe te voorkomen. Als de wereldwijde regeringsgemeenschap er echter niet in slaagt om binnen dit decennium collectief een onmiddellijke en radicale decarbonisatie van alle sectoren door te voeren, zal het volgende 2030 rapport worden geconfronteerd met een post‑1,5‑graden realiteit.
Internationaal ontheemden bevinden zich al in de frontlinie van de klimaatverandering. Afrika alleen al herbergt meer dan een derde van de wereldwijde gedwongen vluchtelingen. Degenen die in klimaathotspots wonen, waar de levensomstandigheden door de opwarming van de aarde steeds vijandiger worden, beschikken niet over de middelen om zich aan te passen. Klimaatdestabilisatie werkt als een katalysator en verergert spanningen en conflicten waarbij zowel mensen als dieren vechten om te overleven. “Klimaatrechtvaardigheid is cruciaal omdat degenen die het minst aan de klimaatverandering hebben bijgedragen, onevenredig zwaar worden getroffen”, aldus Aditi Mukherji, een van de 93 auteurs van dit syntheseverslag.
Daarom ligt de verantwoordelijkheid om maatregelen te nemen bij degenen die over de hulpbronnen en financiële middelen beschikken om de grote verandering in gang te zetten. Het vergt een collectieve inspanning en een systeemherziening die door de geïndustrialiseerde landen moet worden aangevoerd. De secretaris-generaal van de VN, António Guterres, verklaarde dat “de rijke landen moeten proberen de netto-uitstoot van broeikasgassen voor 2040 te bereiken en niet voor 2050″, zoals zij hadden toegezegd. Hij riep ook op tot een onmiddellijke stopzetting van de financiering van kolenwinning.
De tijd om te helen is nu.
Zoals de poëet Rupi Kaur schreef:
“Look at what they’ve done
the earth cried to the moon
they’ve turned me into one entire bruise
- green and blue”
We hebben datgene wat ons in leven houdt geslagen en gekneusd, waarbij we littekens van ontginning hebben achtergelaten om onze kortzichtige honger naar winst en overconsumptie te voeden. Terwijl deze opbrengsten in de zakken van slechts een handjevol mensen terechtkomen, worden miljoenen nu al geconfronteerd met een levensbedreigende crisis als we zo doorgaan. Ons niet-duurzame gebruik van energie, land en hulpbronnen, onze levensstijlkeuzes en onze (over)consumptie- en productiepatronen, met name in het globale noorden van de wereld, hebben ons op een existentieel kruispunt gebracht.
Elk individu kan vijf nieuwe artikelen per jaar kopen en binnen de planetaire grenzen blijven. The Paris Agreement report.
De mode-industrie moet zichzelf verantwoordelijk stellen en haar bestaande structuren, die overconsumptie en overproductie bevorderen ten koste van mens en planeet, heroverwegen en hervormen. Het eerder dit jaar gepubliceerde rapport van het Hot or Cool Institute bevat kwantificeerbare cijfers waaruit blijkt dat de door mode veroorzaakte emissies van de rijkste 20% in de landen van de G20 20 keer hoger zijn dan die van de armste 20%. Volgens deze analyse moeten de rijkste 20% van het Verenigd Koninkrijk hun modeconsumptievoetafdruk met 83% verminderen om de 1,5‑gradendoelstelling van de Overeenkomst van Parijs te halen. Volgens hun rapport kan elk individu vijf nieuwe artikelen per jaar kopen en binnen de planetaire grenzen blijven. We moeten zelf opnieuw definiëren wat voldoende is, ons richten op wat we nodig hebben in plaats van wat we willen, en eisen dat de bedrijven die aandringen op snelle mode, hun bedrijfsmodellen herbouwen met het welzijn van de planeet als kern. De wet moet afdwingen wat de door winst gedreven vrije markt niet kan regelen.
Het klimaat, de ecosystemen en de samenlevingen op aarde zijn met elkaar verbonden en de gevolgen van de ontwrichting ervan gaan ons voorstellingsvermogen te boven. Terwijl uitstel van milieuherstel geen optie meer is, ligt de oplossing in klimaatbestendige ontwikkeling. Dit wordt echter moeilijker te realiseren met elke toename van de opwarming van de aarde.
Daarom zullen onze keuzes nu beslissen over het lot van toekomstige generaties, en is een vooruitziende blik noodzakelijk. “Het tempo en de omvang van wat tot nu toe is gedaan en de huidige plannen zijn onvoldoende om de klimaatverandering aan te pakken”, voegde het IPCC eraan toe. Hoewel we de huidige koers nog steeds kunnen wijzigen, zullen onze onmiddellijke acties en wetgeving bepalen hoe leefbaar onze planeet in de nabije toekomst zal zijn.Voor het volledige IPCC rapport kun je hier terecht.
