19 maart 2024
De dorst naar verandering: De mode industrie sturen naar duurzamer watergebruik
- UPV
- Chemicaliën
Het recent gepubliceerde rapport “Tailoring Responsibility Report: Tracing Apparel Supply Chains from the Uyghur Region to Europe” biedt een dystopische kijk op de opzettelijk complexe bedrijfsstructuren en angstaanjagende connecties tussen de Europese modemarkten en de dwangarbeid van Oeigoeren, Noord-Koreaanse vluchtelingen en andere minderheden in China.
Deze gezamenlijke inspanning van de Uyghur Rights Monitor, het Helena Kennedy Centre for International Justice van de Sheffield Hallam University en het Uyghur Center for Democracy and Human Rights heeft blootgelegd dat een aanzienlijke hoeveelheid kleding, besmet door de systematische dwangarbeid van Oeigoeren en andere kwetsbare minderheden, onbelemmerd de Europese Unie binnenstroomt. Ondanks dat deze kwestie vier jaar geleden wereldwijde aandacht kreeg, bleef het zakendoen zoals gebruikelijk onveranderd doorgaan.
Ontmaskering van Grote Chinese Leveranciers: Een Diepgaand Onderzoek naar Systematische Schendingen van Fundamentele Mensenrechten
Het rapport, dat zich concentreert op vier grote Chinese leveranciers – Zhejiang Sunrise Garment Group, Beijing Guanghua Textile Group, Anhui Huamao Group en Xinjiang Zhongtai Group – onthult aanhoudende systematische ideologische training, toezicht, gedwongen verhuizing en arbeid, naast tal van andere mensenrechtenschendingen.
Dit rapport vormt een kritisch en veelzijdig venster op de systematische onderdrukking van Oeigoeren, Kazakken, Kirgiezen, Noord-Koreaanse en andere minderheidsburgers in de Oeigoerse Autonome Regio Xinjiang (XUAR). Het gebruik van dwangarbeid door de regering van de Volksrepubliek China is niet slechts een geïsoleerd geval van uitbuiting. Integendeel, de doolhofachtige structuren van dochterondernemingen en kruisbezit zijn bedoeld om de door de overheid gefinancierde onderdrukking te maskeren, gekenmerkt door gedwongen migratie, culturele uitroeiing en intensieve surveillance.
Het Oeigoerse dwangarbeidssysteem functioneert via drie primaire mechanismen: gedwongen overplaatsing van arbeidskrachten, arbeid in interneringskampen en gevangenisarbeid. De omvang van deze programma’s is overweldigend: miljoenen mensen zijn onderworpen aan dit repressieve systeem. De aanpak van de Volksrepubliek China is niet alleen uitbuitend, maar ook cultureel genocidaal, gericht op het vernietigen van de culturele en gemeenschapsbanden die kenmerkend zijn voor het Oeigoerse volk.
EU Modemerken: Onbewuste Medeplichtigheid aan Gedwongen Oeigoerse Arbeid
De toeleveringsketens van de Europese Unie, de vooraanstaande merken en onze garderobes zijn diep verweven met deze mensenrechtencrisis. Bedrijven gevestigd in de EU, waaronder luxe merken zoals Boss, Prada, Ralph Lauren, en Max Mara, en bekende merken als Zara, Massimo Dutti en Mango, zijn via hun leveranciers direct betrokken bij dwangarbeid. Ondanks de vereisten voor due diligence blijven deze connecties bestaan, voornamelijk vanwege het politieke en regelgevende klimaat in de regio, dat zinvolle controles onmogelijk maakt. Deze situatie is echter algemeen bekend binnen de sector.
Vier jaar geleden was de noodzaak van drastische wettelijke maatregelen duidelijk om de invoer van door dwangarbeid vervaardigde goederen in de EU-markt te stoppen. De Verenigde Staten hebben de Uyghur Forced Labour Prevention Act al effectief geïmplementeerd. Ondanks de eerste onthullingen van dit aanhoudende schandaal, is het probleem binnen de EU nog steeds niet aangepakt. Dit is onaanvaardbaar. Het is duidelijk dat merken geen grondige due diligence uitvoeren en blijven vertrouwen op hun leveranciers. Beide partijen profiteren van winsten die, botweg gezegd, gestolen zijn van miljoenen onbetaalde arbeiders in slaafse omstandigheden. Door complexe en ondoorzichtige bedrijfsstructuren kunnen Chinese productiebedrijven gemakkelijk beweren dat hun gegevens aantonen dat er “geen besmetting uit de Oeigoerse regio” is, terwijl ze de verantwoordelijkheid strategisch afschuiven.
Wetgevende Traagheid: Het slepende respons van de EU op een escalerende crisis
Gelukkig heeft deze situatie gediend als katalysator voor de versnelde implementatie van een essentiële richtlijn over bedrijfszorgvuldigheid en een verordening die dwangarbeid verbiedt. De aanneming van deze wetgeving wordt in de komende weken en maanden verwacht, ondanks de te verwachten uitdagingen van invloedrijke lobbygroepen en bepaalde EU-lidstaten.
De aanstaande ‘triloog’-onderhandelingen tussen de Europese Commissie, het Parlement en de Raad zullen cruciaal zijn voor het creëren en implementeren van effectieve wetgeving. Voortdurende steun en bewustwording zijn essentieel voor een succesvolle uitvoering van deze wetten. Daarom kunnen we niet langer onze ogen en geweten afkeren van de menselijke kosten die door Oeigoerse dwangarbeid in onze kleding zijn ingebed.
Als wereldleider op het gebied van mensenrechten en duurzaamheid, moet de EU deze uitdaging aangaan en ervoor zorgen dat haar markten en onze kledingkasten geen toevluchtsoord worden voor producten afkomstig uit onderdrukking en lijden. Als consumenten hebben we de macht om druk uit te oefenen door bewustwording te creëren en onze verontwaardiging te uiten, om te waarborgen dat deze kwestie niet onder het tapijt wordt geveegd. Het Uyghur Human Rights Project stelt acht belangrijke stappen voor die individuen kunnen ondernemen om actief bij te dragen aan het stoppen van de voortdurende uitbuiting en onderdrukking van de Oeigoerse diaspora.
