MINGO

De MIN­GO kle­ding wordt ont­wor­pen in de stu­dio in Rot­ter­dam. Voor de pro­duc­tie werkt het merk samen met klein­scha­li­ge ate­liers in Por­tu­gal. Het merk kiest voor Euro­pe­se pro­duc­tie­part­ners omdat deze ate­lier de stren­ge­re arbeids­re­gels van de EU moe­ten vol­gen, en werkt dan ook al lang samen met dezelf­de partners. 

Boven­dien bezoekt het merk regel­ma­tig het naai­ate­lier om er de men­sen beter te leren ken­nen en een vlot con­tact met het ate­lier te hou­den. MIN­GO maakt bij hun bezoe­ken ook foto’s en video om je een blik ach­ter de scher­men te geven, zo kun je ont­dek­ken hoe de kle­ding er gemaakt wordt.

Het meest gebruik­te mate­ri­aal in de MIN­GO col­lec­tie is bio­lo­gisch katoen. Dit katoen is vol­gens het merk gepro­du­ceerd in Por­tu­gal. Door­dat de kin­der­kle­ding gemaakt wordt door klei­ne pro­duc­tie­ate­liers is het niet moge­lijk om het pro­duc­tie­pro­ces te laten cer­ti­fi­ce­ren. Een cer­ti­fi­ce­rings­pro­ces kost name­lijk erg veel, en neemt ook een lan­ge peri­o­de in beslag. Daar­om werkt MIN­GO met onge­cer­ti­fi­ceerd bio­lo­gisch katoen in hun kle­ding. Hier­van kan helaas niet gecon­tro­leerd wor­den of er wer­ke­lijk geen che­mi­ca­li­ën gebruikt wer­den in het productieproces.

Daar­naast gebruikt het merk ook poly­es­ter en gere­cy­cled poly­es­ter. Omdat het recy­cling­pro­ces van poly­es­ter erg ver­vui­lend is gebruikt MIN­GO van­af het najaar van 2023 geen gere­cy­cled poly­es­ter meer in hun col­lec­ties. Wan­neer er nog poly­es­ter gebruikt wordt is dit steeds als mono­ma­te­ri­aal, zon­der toe­voe­ging van ande­re mate­ri­a­len, om ervoor te zor­gen dat de kle­ding moge­lijk gere­cy­cled kan wor­den na gebruik. 

Ook in de ver­pak­kin­gen let MIN­GO erop om recy­cle­ba­re en gere­cy­cle­de mate­ri­a­len te gebrui­ken. Ver­zen­din­gen wor­den ver­pakt in degra­deer­baar plas­tic en gere­cy­cle­de papie­ren zakken.

Een belang­rijk deel van de cir­cu­la­ri­teit van kle­ding is de samen­stel­ling. MIN­GO let er daar­om op om zo veel moge­lijk mono­ma­te­ri­a­len te gebrui­ken, waar­bij slecht 1 mate­ri­aal in het kle­ding­stuk ver­werkt wordt. Zo mengt het merk bij­voor­beeld nooit katoen met poly­es­ter, omdat deze mate­ri­a­len heel moei­lijk van elkaar kun­nen geschei­den wor­den in het recyclageproces.

Een ande­re manier waar­op MIN­GO cir­cu­lair te werk gaat, is door een ver­goe­ding aan te bie­den wan­neer je je aan­koop wil laten her­stel­len. Dit is in samen­wer­king met de gemeen­te Rot­ter­dam, waar­door dit lokaal beschik­baar is.
Wan­neer een pak­ket­je gere­tour­neerd wordt zal MIN­GO dit steeds nakij­ken op defec­ten, rei­ni­gen en opnieuw ver­ko­pen.

Op het eer­ste zicht heeft MIN­GO een kor­te toe­le­ve­rings­ke­ten, aan­ge­zien alle kle­ding in Por­tu­gal gemaakt wordt. Helaas heb­ben we geen beeld van de vol­le­di­ge toe­le­ve­rings­ke­ten, name­lijk waar de mate­ri­a­len van­daan komen. Vaak is katoen en poly­es­ter afkom­stig van ver­de­re lan­den zoals Chi­na of India, wat nade­lig zou zijn voor de toe­le­ve­rings­ke­ten van MINGO.

MIN­GO haalt een top­sco­re voor die­ren­wel­zijn, want het merk gebruikt hele­maal geen dier­lij­ke mate­ri­a­len.

De vro­lij­ke kleu­ren en prints in de MIN­GO col­lec­tie zijn geliefd door zowel ouders als kin­de­ren. Met lich­te Scan­di­na­vi­sche invloe­den ont­werpt het Neder­land­se merk speel­se kin­der­kle­ding, ide­aal voor klei­ne avon­tu­riers die klaar zijn om de wereld te verkennen!

Hoe­wel het merk twee keer per jaar een col­lec­tie uit­brengt kan de kle­ding het hele jaar door gedra­gen wor­den. De tijd­lo­ze ont­wer­pen zijn dan ook gemak­ke­lijk te com­bi­ne­ren over col­lec­ties heen.
Het merk pro­du­ceert in klei­ne opla­ges om over­stock te ver­mij­den. Wan­neer er toch rest­voor­ra­den ont­staan werkt MIN­GO samen met Across The Street, een out­letwin­kel voor duur­za­me kinderkleding.

Over hun eigen wer­king en het Por­tu­ge­se naai­ate­lier is MIN­GO trans­pa­rant. Bin­nen­kort kun je zelfs op bezoek in hun winkel/​atelier in Rotterdam!

Helaas is min­der infor­ma­tie over de her­komst van de mate­ri­a­len, hier­door is het moei­lijk om na te gaan hoe lang de toe­le­ve­rings­ke­ten is en hoe groot de impact van deze mate­ri­a­len is.