Mieke Dierckx

Mie­ke Dier­ckx onder­houdt nauw con­tact met het ate­lier waar de tas­sen wor­den ver­vaar­digd in Por­tu­gal. Met ​‘Fas­hi­on Revo­lu­ti­on Week’ toon­de Mie­ke een kijk­je ach­ter de scher­men in het ate­lier in Por­to. Ze bezoe­ken de fabri­kant regel­ma­tig om het pro­duc­tie­pro­ces, de kwa­li­teit van het leer en de ande­re mate­ri­a­len te con­tro­le­ren. Mie­ke Dier­ckx hecht veel waar­de aan het wel­zijn van hun vak­men­sen. Het merk heeft daar­om het ​‘ethisch gemaakt in Europa’-icoontje gekre­gen van COSH!.

De hand­tas­sen zijn gemaakt van een hoge kwa­li­teit run­der­leer, de voe­ring is vaak van gei­ten­huid en anders van tex­tiel. Som­mi­ge tas­sen zijn afge­werkt met suè­de of een vachtje.

Koei­en sto­ten veel CO2 en methaan­gas­sen uit, daar­naast ver­brui­ken ze veel water en is er ont­bos­sing nodig voor de pro­duc­tie van graan en soja om de koei­en te voe­den. Het leder als mate­ri­aal heeft dus een gro­te impact op het mili­eu maar omdat deze tas­sen van hoge kwa­li­teit zijn, kun­nen ze jaren mee­gaan en dan valt de rela­tie­ve uit­stoot mee.

Wan­neer je tas van Mie­ke Dier­ckx bescha­digd is zal zij het, als de scha­de her­stel­baar is, zelf repa­re­ren. De kos­ten van de repa­ra­tie en voor de ver­zen­ding zijn voor de klant. Zo kan de tas toch nog lan­ger meegaan.

De men­sen ach­ter Mie­ke Dier­ckx ver­zin­nen steeds oplos­sin­gen om het gehe­le pro­duc­tie­pro­ces te ver­duur­za­men en het afval te beper­ken. Ze bespre­ken dit the­ma met de eige­naars van de fabriek tij­dens de fre­quen­te fabrieks­be­zoe­ken. Zo wor­den er nu sleu­tel­han­gers gemaakt van leder­res­ten van de hand­tas­sen en is al het plas­tic in het pro­duc­tie- en ver­pak­kings­pro­ces ver­bo­den. Inmid­dels wor­den de tas­sen in hun dust­bags getrans­por­teerd van Por­tu­gal naar België.

Los van de even­tu­eel ver­re her­komst van het leder legt de tas een klei­ne afstand af van de pro­duc­tie tot aan de hand van de klant. Het ont­wer­pen vindt plaats in Wes­ter­lo in Vlaan­de­ren en pro­duc­tie in Por­tu­gal, ver­vol­gens komt de tas terug in Vlaan­de­ren voor de ver­koop. Elke stap gebeurt in Euro­pa, alhoe­wel komt het leder mis­schien van bui­ten Europa.

Voor het leer moe­ten koei­en en gei­ten wor­den geslacht, het is ondui­de­lijk of het leer gebruikt voor deze tas­sen een bij­pro­duct is van vee­hou­de­rij. Ook is ondui­de­lijk of het dan om bio­lo­gi­sche vee­hou­de­rij gaat of niet en waar het leer van­daan komt.

De tas­sen van Mie­ke Dier­ckx heb­ben een tijd­loos, mini­ma­lis­tisch en toch uniek ont­werp. De tas­sen komen uit in col­lec­ties die staan voor een bepaald type ont­werp, de een met 3D-patroon gemaakt met laser­tech­niek en de ander zon­der patroon. Door­gaans zijn de tas­sen in ver­schil­len­de kleu­ren beschik­baar en zijn ze niet-sei­zoens­af­han­ke­lijk.

Ook wor­den de tas­sen gemaakt in beperk­te opla­ges, er zijn dus niet zo snel over­schot­ten. Wan­neer een tas niet meer op voor­raad is wordt het aan­ge­moe­digd om een mail te stu­ren en te infor­me­ren wan­neer deze weer beschik­baar is.

De exac­te loca­tie en naam van het ate­lier in Por­to wor­den niet gedeeld maar foto’s en ver­ha­len die zijn gemaakt bij fabrieks­be­zoe­ken wel. De her­komst van het leder is ook onbekend.